رادیو سروش سیما قسمت بیست و چهارم
رادیو سروش سیما قسمت بیست و چهارم
بیست و چهارمین قسمت از رادیو سروش سیما هم آماده شده و از قسمت پایین صفحه می توانید این ویدیو را دریافت کنید.
دریافت مشاوره در خصوص برندسازی، تبلیغات تلویزیونی، تبلیغات محیطی، طراحی کمپین تبلیغاتی 360 درجه، تولید و تهیه تیزر، توسعه کسب و کار، دیجیتال مارکتینگ و … با شماره های آژانس شرکت تبلیغاتی سروش سیما تماس حاصل فرمایید.
همچنین نسخه ویدیو آن نیز تهیه شده که در شبکه های آپارات و نماشا می توانید آن ها را تماشا کنید. مجموعه پادکست های سروش سیما هر هفته از طریق سایت و شبکه های اجتماعی در دسترس شما قرار می گیرد به مسائل رو تبلیغات و مفاهیم و مقالات این عرصه می پردازد از همین رو گوش دادن به این پادکست کوتاه برای دوست داران و فعالان عرصه تبلیغات حتما توصیه می شود.
سرمایه گذاری برای استارت اپ ها
همونطور که می دونین، استارت آپ ها ، شرکت هایی ان که ایده های خلاقانه رو بدون داشتن سرمایه شخصی، به مرحله تجاری شدن و سودآوری می رسونن. شرکت های نوپا در شروع کار هزینه زیادی ندارن و در این زمینه با مشکل مواجه می شن. همین امر باعث میشه که صاحبان ایده به شرکت های سرمایه گذاری خطر پذیر (Venture Capital) مراجعه کنن.
عوامل مهمی در راه‌اندازی پروژه‌های استارتاپ دخالت دارن، در بین تمامی این موارد، ایده جدید و جذب سرمایه از بقیه مهمتره.خلق ایده ناب کار ساده ای نیست اما کارآفرینان زیادی وجود دارن که در کنار داشتن ایده خوب ،روش مناسبی برای جذب سرمایه برای استارتاپ خود پیدا نکردن .حقیقت تلخی که صاحبان کسب و کار باید با اون روبرو بشن اینه که موفقیت استارت آپ نیاز به سرمایه گذاری و بودجه داره! و این بودجه معمولا باید از منابع بیرونی تهیه بشه چون خودِ کارآفرینان در مراحل اولیه استارت آپ سرمایه چندانی ندارن که به کمک اون به استارت آپ خودشون شتاب بدن.
در این پادکست به این سوالات پاسخ میدیم که چگونه فرآیند جذب سرمایه برای استارتاپ مون را بهینه‌سازی کنیم؟ چه اصولی را قبل، حین و پس از جذب سرمایه رعایت کنیم؟
سرمایه گذاری برای راه اندازی یک استارت آپ معمولا در دو مرحله نجام میشه.
۱.سرمایه اولیه یا بذری
یک استارت آپ برای راه اندازی نیاز به سرمایه داره. این سرمایه اولیه معمولا محدوده. طبیعیه این مبلغ بر اساس ماهیت استارت آپ متفاوت خواهد بود .ولی در ایران می تونیم این مبلغ رو بین 100 تا 300 میلیون تومن در نظر بگیریم. با توجه به محدود بودن این سرمایه که معمولا توسط خود کارآفرین یا سرمایه گذاران تامین میشه، ارزش گذاری و ارائه سهام در این مرحله بر اساس معیارهای کیفی انجام میشه، جذابیت ایده، توانایی تیم راه انداز، پتانسیل رشد بازار و کسب و کار، قدرت چانه زنی بنیانگذاران و … در این مرحله ملاک سرمایه گذاران برای پذیرش و دریافت مقدار سهام از کسب و کاره.
۲. سرمایه گذاری برای رشد
در صورتی که یک استارت آپ بتونه به شکل قابل قبولی رشد کنه سرمایه گذاران علاقه مند میشن که روی اون سرمایه گذاری کنن. باید توجه داشت رشد برای استارت آپ ها به معنی افزایش مشتریه. و سود معمولا معیار مناسبی برای سنجش رشد استارت آپ ها نیست.
پس سرمایه استارت آپ از کجا تأمین میشه؟
سرمایه‌گذاری شخصی:
گاها برخی از کارآفرینان، سرمایه لازم برای ادامه کار رو دارن و یا به دلیل اینکه ایده شون کم سرمایه ست نیازی به حمایت مالی ندارن.
روش‌های زیادی برای سرمایه‌گذاری در استارتاپ ها وجود داره، مثل، سرمایه شخصی، کمک مالی از دوستان و آشنایان، سرمایه‌گذاری سرمایه‌گذاران کلان یا خرد، وام‌های بانکی، سرمایه‌گذاری جمعی و …
بهترین گزینه اینه که یک سرمایه‌گذار بزرگ در استارت آپ سرمایه‌گذاری کلان کرده و خیال کارآفرین از تأمین منابع مالی آسوده باشه و دغدغه فراهم کردن پول لازم برای هزینههای کسب وکار را نداشته باشه،
ولی اکثر استارت آپ ها با سرمایه‌گذاری شخصی شروع به کار می‌کنن. چون سرمایه‌گذاران بر روی ایده‌هایی که هنوز اجرایی نشده ریسک نمیکنند.
سرمایه شخصی می‌تونه هزینههای اولیه مثل ایجاد وب‌سایت یا خرید مواد اولیه رو پوشش بده.
درصورتی‌که کارآفرین سرمایه بیشتری داشته باشه حتی برای تبلیغات و بازاریابی هم نیازی به گذاشتن وقت و جذب سرمایه‌گذار نداره و تمام تمرکز خودش رو در اجرا و عملی کردن ایده اش میزاره.
در مواقعی که استارت آپ با سرمایه شخصی جلو می‌ره زودتر به موفقیت می‌رسه. اما به صورت کلی فرآیند استفاده از سرمایه شخصی کمی کنده، زیرا در اغلب اوقات افراد به‌اندازه‌ای سرمایه ندارن که تمام‌کارها رو بتونن با سرعت پیش ببرن و امکانات لازم رو برای خودشون و تیمشون فراهم کنن.
اگه کارآفرینی از سرمایه شخصی خودش استفاده کنه، هزینههای اساسی استارت آپ رو خودش به عهده گرفته و تا جای مورد قبولی کار را پیش میبره،و بعد می‌تونه برای ادامه راه از سرمایه‌گذار کمک بگیره و درواقع در جلب اعتماد سرمایه‌گذار برای یک استارت آپ آماده یا حتی نیمه آماده موفق میشه.وقتی شما یک ایده خام پیش روی سرمایه‌گذار نمی‌گذارید و تا بخشی از راه رو با حساب شخصی خودتون پیش رفته‌اید می‌تونین انگیزه سرمایه‌گذاری در سرمایه‌گذار رو بالا ببرید.
سرمایه بیرونی:
گاهی سرمایه‌گذاری در استارتاپ ها از طریق منابع بیرونی انجام میشه. منابع بیرونی همون قرض و وامه که کارآفرین پس از مدتی باید اون رو به صاحب حقیقی یا حقوقی‌اش برگردونه. استفاده از سرمایه بیرونی کار راحتیه و سرعت کار رو بالا میبره.زیرا معمولاً افراد یا مؤسساتی هستن که این کار رو برای شما انجام میدن .
اما زمانی که به عنوان یک کار آفرین از قرض و وام استفاده میکنین باید اون رو درست و به‌جا هزینه کنید و اون رو در فعالیت‌های پیش‌پاافتاده هدر ندین و درواقع قرض خود رو درزمینه کسب درآمد بیشتر هزینه کنید.
شراکت در سهام:
سرمایه‌گذار با متقبل شدن بخشی از هزینه‌ها و حمایت مالی از استارت آپ در سهام اون شریک میشه.به نسبت پولی که سرمایه‌گذاری میشه سهام استارت آپ به نام سرمایه‌گذار ثبت میشه.
سرمایه‌گذاران خیلی به این شیوه تمایلی ندارن چون ممکنه ایده با موفقیت روبهرو نشه و سهام استارت آپ نتونه سرمایه هزینه شده اونها رو جبران کنه .ولی در مقابل، کارآفرینان از این روش استقبال زیادی می‌کنن چون مجبور نیستن بدهی خود به حامی مالی شون رو در کوتاه‌مدت و یا به‌صورت قسطی پرداخت کنن و همین مسئله باری از روی دوششون کم می‌کنه.
زمانی که سرمایه‌گذار در سهام شریک میشه جزئی از تیم شده و کارآفرین می‌تونه از وی به‌عنوان یک نیروی متخصص و باتجربه استفاده کنه. این روش معایبی هم داره ، کارآفرین مجبوره تا انتهای کار با شخص یا اشخاص دیگری سهیم باشه و استقلال خود در تصمیم‌گیری و اجرای برنامه رو محدود کنه و گاهی ممکنه اختلاف‌هایی در این زمینه بروز کنه که ادامه کار رو برای طرفین دشوار کنه.
این شیوه در استارت آپ هایی انجام میشه که دارای پروژه طولانی‌مدت هستن و برای طی مسیر خود نمی‌تونن با گرفتن وام و قرض هزینههای خود رو پرداخت کنن.
اما استارتاپ به چه مقدار سرمایهی اولیه نیاز داره
چگونه می‌تونین سرمایهی لازم شرکتتون را تخمین بزنین؟ واقعیت اینه که هیچ کارشناسی نمی‌تونه تئوری یکسانی برای همه‌ی کسب‌وکارها ارائه بده. این موضوع بدیهیه که هزینه‌ی اجاره‌ی مکان (دفتر، لابراتوار، کارگاه تولیدی و نظیر آن) در هر شهر متفاوته و درعین‌حال، هزینه‌ی استخدام متخصصان صنایع مختلف نیز لزوماً یکسان نیست. دراین‌بین، پنج معیار مهم برای تخمین هزینههای اولیه وجود داره:
۱.مدل کسب‌وکار: باید مطمئن شین مدل کسب‌وکار مناسبی انتخاب کردین. به جزئیات درآمد خود توجه کنید: آیا باید ابتدا محصول اولیه‌ای تولید کنید و بازخورد بگیرید؟ دقیقاً چه زمانی محصول نهایی شما شروع به درآمدزایی می‌کنه؟
۲.مشورت با شرکت‌های همکار: باتوجه‌به نوسانات فعلی ارز و بی‌ثباتی بازار، تخمین هزینههای شروع فعالیت به‌راحتی ممکن نیست ،بهتره که هزینههای راه‌اندازی کسب‌وکارهای مشابه رو بررسی کنین و با بنیانگذاران اون ها مشورت کنین.
۳.راه‌حل‌های کم‌هزینه‌تر: بررسی کنید که آیا راهکار کم‌هزینه‌تری برای پیش‌بردن فرایندهای اجرایی وجود داره یا لزوماً باید از راه‌حل‌های رایج صنعت استفاده کنید. اگر در این مرحله ارزیابی جامعی از بازار داشته باشید، در مراحل بعدی بهتر می‌تونین سرمایه‌گذاران رو توجیه کنید.
- هزینههای پنهان: در این مرحله، باید همه‌ی هزینههای راه‌اندازی، تولید محصول، بازاریابی، مدیریت و نظیر اون رو حساب کنید. بسته به نوع کسب‌وکار، با هزینههای مختلفی روبهرو خواهید شد مانند پرداخت حقوق و بیمه، هزینه‌ی اجاره‌ی دفتر، تأمین رایانه‌های قوی یا برون‌سپاری بخش‌هایی از پروژه.
۵.مجموع هزینه‌ها: در پایان، باید همه‌ی هزینه‌ها رو جمع‌بندی و ارزیابی کنید. یک جدول تهیه کنید ، میانگین هزینههای هر بخش رو تخمین بزنید و وارد کنید. در اینجا نکته‌ی مهم اینه که به‌هیچ‌عنوان هزینههای پیش‌بینی‌نشده و غیرمنتظره رو به‌صورت کلی تخمین نزنید.